Ekstremalne zjawiska pogodowe uważane są od początków istnienia człowieka za bardzo groźne, gdyż powodują ogromne straty materialne, nie wspominając już o zdrowiu i życiu ludzkim.

Jednym z zadań projektu ISOK jest zobrazowanie zróżnicowania przestrzennego występowania ekstremalnych zjawisk pogodowych, jakie wydarzyły się w ostatnich dekadach (analiza historyczna) oraz przedstawienie obszarów zagrożeń meteorologicznych (analiza bieżąca).  Na podstawie danych pochodzących przede wszystkim ze stacji synoptycznych z okresu kilkudziesięciu lat skonstruowane zostaną mapy zróżnicowania przestrzennego najczęściej zdarzających się ekstremów pogodowych takich jak: ekstremalne temperatury powietrza i opady atmosferyczne, silne wiatry, burze z gradem, gołoledź, mgła, sadź oraz opad śniegu. Wskazane zostaną regiony o szczególnym narażeniu na ich występowanie w różnych sezonach oraz w ciągu roku.

Prognoza bieżąca zostanie opracowana na podstawie dostępnych danych oraz wyników modeli prognostycznych. Przedstawione zostanie prawdopodobieństwo wystąpienia w ciągu najbliższych 6, 12 i 24 godzin omawianych zagrożeń meteorologicznych w różnych regionach kraju ze wskazaniem obszarów najbardziej zagrożonych.